Achtergrond

Welkom in

” Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayuthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirom
Udomratchaniwet Mahasathan Amon Piman Awatan
Sathit Sakkathattiya Witsanukam Prasit.

Want zo heet Bangkok officieel voluit in het Thais. En dat ziet er in Thais schrift zo uit:

thailand-bangkok-vertaling-thais

 

 

 

 

Maar zelf vinden de Thais dat ook een beetje teveel van het goede, dus noemen zij Bangkok kortweg “Krung Thep”, hetgeen zich laat vertalen als “Stad van de Engelen”.

Welkom in Bangkok, dus, in deze chaotische, krankzinnige, contrastrijke en soms oerlelijke en dan weer wonderschone, maar altijd fascinerende stad.
Waar u zich nimmer eenzaam hoeft te voelen, want er lopen nog zo’n twaalf miljoen andere mensen rond!

Veel westerse toeristen lopen een paar uur door Bangkok en concluderen dan dat ze zothailand-bangkok-skyline snel mogelijk weg willen. Natuurlijk, de luchtvervuiling is er optimaal, de herrie vaak niet te harden, de hitte hels, de trottoirs zijn bezaaid met gevaarlijke putten en het verkeer is krankzinnig.

Maar wie zich iets meer moeite getroost zal ontdekken dat Bangkok zoveel unieks te bieden heeft, dat de aanvankelijke weerzin plaats maakt voor minimaal een soort ‘liefde op het tweede gezicht’, al is het soms tegen wil en dank.
Bangkok is en blijft een unieke metropool, waar Aziatische couleur locale zich vermengt met westerse decadentie, waar je verrukkelijk kunt eten voor zowel 1 als 100 Euro, waar je de meest schitterende tempels ziet naast spuuglelijke krottenwijken, waar een groot deel van de bevolking zich uit de naad werkt voor een bedrag dat wij voor 2 kopjes koffie in een luxe hotel betalen, maar waar niemand echt honger lijdt en altijd ‘sanuk’ nastreeft: maak wat van het leven, geniet van elke kleinigheid waar maar van te genieten valt.

En dan zijn er altijd nog die ‘1000 smiles’ die je elke dag in Bangkok (en trouwens bijna overal in Thailand) tegemoet stralen, zeker als je zelf niet als een verwend stuk chagrijn gaat rondlopen.

Maar dat vereist een instelling die wat verder reikt dan alleen maar ‘toerist’ zijn: men moet een ‘reiziger’ willen zijn die het land, deze hoofdstad en de mensen neemt zoals zij zijn, en daar het beste van leert te zien – de Thais zelf doen niet anders!

Lach om de absurditeiten, vermaak u met de onbegrijpelijke Thaise logica, maar geniet met volle teugen van wat deze stad en zijn inwoners u aan moois, lekkers en hartverwarmends te bieden hebben – het is veel. Héél veel!